-
1 wlec
(-okę, -eczesz); pt; -ókł, -okła, -ekli; vtto drag, to haul- wlec się* * *ipf.1. (= ciągnąć) drag; haul; (= wlec po ziemi) draggle; ledwie wlókł nogi za sobą he could hardly drag one foot after the other.2. (= prowadzić kogoś przemocą l. niepotrzebnie) drag along.ipf.1. (= poruszać się bardzo wolno) drag along; wlec się jak za pogrzebem move at snail's pace; wlec się w ogonie lag behind; wlekliśmy się przez miasto we trailed through the city.2. (= długo trwać) drag; czas się wlókł time dragged on.3. (= być ciągniętym) drag.4. (= przesuwać się wolno) ( o pojeździe) crawl; ( o dymie) hang; po niebie wlokły się chmury deszczowe rain clouds were trailing over the sky.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wlec
См. также в других словарях:
wlec się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być wleczonym po powierzchni czegoś; ciągnąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pasek od płaszcza wlecze ci się po ziemi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
